تاریخچه حروف انگلیسی

  

حروف باستانی

تاریخچه الفبا انگلیسی و شروع سیر تحول آن به دوره حمله رومیان به انگلیسی باز می گردد.پیش از پرداختن به تاریخچه الفبا انگلیسی به  تعریف الفبا،تاریخچه نخستین الفبا و منشا آنها  اشاره ای خواهم داشت.الفبا مجموعه ای از نماد ها می باشد که به منظور نوشتن یک کلمه به کار می رود. در یک الفبا، هر نماد بیانگر یک واج یا یک واحد صوتی می باشد. مصریان نخستین مردمانی بودند که از نمادها برای بیان  صداها استفاده می کردند، ولی حروف تصویری آنها به دلیل اینکه هر نماد بیانگر گروهی از واج ها و حتی یک واژه کامل بود نمونه واقعی از حروف نبود.

نخستین حروف واقعی نزدیک به چهار هزار سال پیش در سرزمین باستانی کنعان مورد استفاده قرار می گرفتند. این الفبا از ۲۲ تا ۳۲ حرف بسته به برهه زمانی استفاده می کردند اما شامل هیچ حرف مصوتی نمی شدند. مردم واژه های مخصوص برای نوشتن روی کاغذ داشتند که براساس شکل کلمه حدس می زدند که چه مصوتی پس از صامت می آید. علیرغم این نقص، الفبا کنعانی بسیار سودمند بوده است زیرا جایگزین سیستم حروف تصویری پیچیده مصری شده بود. مردم مجبور نبودند هزاران نماد متفاوت را حفظ کرده و این موضوع سبب شد تا یادگیری نوشتن برای عموم آسان شود.

قبیله ای به نام فنیقیها الفبا کنعانی را به یونان بردند و یونانی ها با اضافه کردن حروف مصوت به آن آنرا بهبود بخشیدند. الفبا یونانی اولین الفبای آوایی حقیقی بود که به این معنی است که حروفی را داشت که بتوانند هر واج را در زبان بیان کنند. پس از آن یونانی ها این حروف را به ایتالیا جایی که به حروف لاتین تکامل یافت بردند. حروف لاتین توسط امپراطوری روم مورد استفاده قرار می گرفت و   به بسیاری از الفباهای مدرن شباهت زیادی دارد.

تکامل الفبا انگلیسی

الفبا انگلیسی پس از اینکه رومیان زبان لاتین را به انگلستان اوردند که در آن زمان توسط آنگلو ساکسون ها کنترل می شد تکامل یافت. آنگلوساکسون ها یک قبیله آلمانی بودند که به زبان انگلیسی باستانی صحبت می کردند. آنها از الفبا قدیمی تری به نام فوتارک یا الفبا رونی استفاده می کردند. در انگلیسی کهن کلمه رون ( به انگلیسی rune) به معنای تاریک یا گفته ی اسرارآمیز است درحالیکه در آلمانی قدیمی به معنای گفتگوی پنهانی می باشد.

الفبا مدرن انگلیسی از ترکیب الفبا لاتین و الفبا رونی انگلیسی قدیمی تکامل یافت. الفبا انگلیسی تعدادی حروف رونی را در بر داشت از جمله حرف رونی thron که به صورت þ  و رون wynn که به صورت ƿ نوشته می شده است. در حقیقت thron و wynn دو حرف رونی بوده که به ترتیب صدای  th و w می دهند. در آن زمان حرف w  در زبان لاتین وجود نداشت. طی قرون وسطی مردم به تدریج از استفاده رون های قدیمی اجتناب کرده و  حرف  thron  با th  و wynn  با uu  که بعدها به w تبدیل شد جایگزین شدند.

بعدا در قرون وسطی حروف  u و j به الفبا انگلیسی اضافه شدند و این رویداد سبب شد تا الفبا انگلیسی به مجموع بیست و شش حرفی جدید خود برسد گرچه تا اواخر قرن نوزدهم ترکیبات æ و œ و همچنین نماد & هم هنگام نوشتن حروف شامل آنها می شدند.

تاریخچه حروف انگلیسی

حروف مدرن انگلیسی

حروف انگلیسی مدرن به حروف مورد استفاده در اکثر کشور های اروپایی شبیه یا با آنها برابر است.

تنها تفاوت الفبا انگلیسی و اسپانیایی این است که الفبا اسپانیایی شامل حرف ñ می باشد که در انگلیسی با ترکیب ny برابر است.

برخلاف الفبا اسپانیایی، الفبا انگلیسی کاملا آوایی نیست. انگلیسی در نتیجه به عاریت گرفتن صذا و کلمات مختلف از زبان های بسیاری واج های بیشتری نسبت به اسپانیایی دارد.

الفبا انگلیسی از ترکیبات حروف برای بیان واج ها استفاده می کند. برای مثال sh  در کلمه ship صدای متفائتی نسبت به حروف  s  و h دارد.

حروف tch در کلمه ی ditch بیانگر واجی می باشد که نسبتا با صدای  ch در کلمه cheese متفاوت است.به خاطر این ویژگی ممکن است یادگیری تلفظ کردن کلمات برای مردم مشکل باشد.

حتی متکلمان همان زبان نیز در برخود با کلمات نا آشنا دچار مشکل می شوند.

گوناگونی املا در زبان انگلیسی دال بر غنی بودن این زبان می باشد. انگلیسی لغات فراوانی دارد و و تحت تاثیر زبان های گوناگونی بوده است. هر شخصی با تمرین می تواند قوانین و استثنا های که بر تلفظ انگلیسی حکمرانی می کند را فراگرفته و قدمی نزدیک تر به روان شدن در یک زبان پیچیده و زیبا بردارد.